Spółka Cyfrowy Polsat S.A. uruchomiła testy techniczne 4 kanałów Eleven Sports z własnej pojemności na satelicie Eutelsat Hot Bird 13G (13,0°E). Testy są prowadzone przez transponder 130 (11,117 GHz, pol. V; DVB-S2), który dotychczas zawierał kanały Polsat Sport Premium 1, Polsat Sport Premium 2 i Eleven Sports 1 4K dla abonentów Polsat Box.
Testy Eleven Sports z tp. Polsat Box
4 pozycje testowe z tp. Polsat Box dla Eleven Sports
Na tp. 130 pojawiły się nowe pozycje programowe oznaczone jako Test1803, Test1804, Test1808 i Test1809 – wszystkie są nadawane w MPEG-4 z rozdzielczością HD i szyfrowane w Nagra MA. Powodem testów może być przygotowanie miejsca dla Eleven Sports 1-4.
Rozpoczęcie testów następuje kilka dni przed wygaśnięciem umowy między CANAL+ a Eleven Sports Network Sp. z o.o..
Dotychczasowa umowa kończy się 31 października 2025 r. i nadal nie poinformowano o jej przedłużeniu.
Co więcej, ostatnio operator CANAL+ wstrzymał sprzedaż pakietu Eleven Sports, a w zeszłym roku zaczął oznaczać kanały w nowych umowach jako niegwarantowane.
Kopia transmisji z tp. 130 pozwoli zapewnić ciągłość dystrybucji w Polsat Box, jeżeli porozumienie z CANAL+ nie zostałoby przedłużone.
Rozstrzygnięcie tej kwestii powinno nastąpić najpóźniej w piątek, 31 października.
Akcjonariuszem Eleven Sports jest Telewizja Polsat Sp. z o.o.
Główna transmisja Eleven Sports z pojemności CANAL+ Polska
Obecnie przekaz wszystkich stacji Eleven Sports 1-4 jest zapewniany z pojemności CANAL+ na transponderze 15 (11,488 GHz, pol. H, SR: 27500, FEC: 5/6; DVB-S2/8PSK).
Przekaz jest zaszyfrowany w simulcrypcie Conax, Irdeto 2, Nagra MA i Viaccess dla abonentów platform CANAL+, Polsat Box i Orange Polska.
Nie ma takiego rodzaju telewizji, jakiego nie oferowałby Cyfrowy Polsat. Pod marką Polsat Box szereg atrakcyjnych kanałów znajdą nie tylko zwolennicy anten satelitarnych czy osoby posiadające wyłącznie dostęp do Internetu, lecz także użytkownicy klasycznych anten do odbioru telewizji naziemnej. Ta ostania usługa jest nowością na polskim rynku, następcą TV Mobilnej. Jakie kanały znajdują się w ofercie TV naziemnej Polsat Box? Jaki dekoder jest wymagany do ich odbioru i ile kosztuje?
Oferta telewizji naziemnej w Polsat Box obejmuje jeden pakiet – Sport i Informacje. Zawiera on 10 kanałów telewizyjnych HD:
Polsat Sport
Polsat Sport Extra
Eleven Sports 1
Eleven Sports 2
Eurosport 1
Eurosport 2
Polsat News
TVN24
TVN Turbo
TVN Style
Do tego można odbierać wszystkie bezpłatne kanały naziemne, których jest obecnie ponad 30 (w tym Wydarzenia 24, TVP1, TVP2, Polsat, TVN, TV Puls i wiele innych). Ponadto, dostępnych jest 17 kodowanych stacji radiowych:
RMF FM
RMF MAXX
Muzo.FM
Radio ZET
Antyradio
Radio Plus
TOK FM
Rock Radio
Radio Złote Przeboje
Eska Rock
VOX FM
Radio Wielkopolska
Radio Bezpieczna Podróż
Radio Rekord
Radio Kolor 103 FM
Radio Kaszëbë
Radio Jasna Góra
Pakiet Sport i Informacje kosztuje 30 zł miesięcznie dla nowych klientów, a dla klientów Plusa 20 zł miesięcznie z rabatem smartDOM. Okres trwania umowy wynosi 24 miesiące. W świątecznej promocji – telewizja na start 6 miesięcy bez opłat.
Usługa TV naziemnej Polsat Box oferowana jest w ramach MUX 4. Znajduje się tam wspomniane 10 kodowanych kanałów telewizyjnych, 17 kodowanych stacji radiowych oraz niekodowany kanał Wydarzenia 24. Wszystko to w nowym standardzie DVB-T2, rozdzielczości HD i kompresji HEVC.
Warto zauważyć, że dzięki ofercie Polsat Box sportowe kanały Eleven Sports czy Eurosport zostały po raz pierwszy udostępnione drogą naziemną.
Wygląd dekodera
Do odbioru oferty TV naziemnej Polsat Box wymagany jest dekoder DVB-T2/HEVC oferowany w cenie 1 zł. Jego producentem jest chińska firma Newland. Dekoder, oznaczony symbolem NL-5101RT, spełnia wymagania rozporządzenia Ministra Cyfryzacji. Nie oferuje funkcji internetowych (nie posiada ani złącza Ethernet, ani modułu Wi-Fi). Pracuje w bezkartowym systemie Irdeto (CAID: 0x06A2).
Opakowanie zawiera: dekoder, pilot zdalnego sterowania z bateriami do pilota, zasilacz sieciowy i instrukcję obsługi.
Pierwszą rzeczą, jaka rzuca się w oczy, są niewielkie, wręcz kieszonkowe wymiary dekodera – zaledwie 120 x 93 x 24 mm, i masa 110 g.
Urządzenie nie posiada wyświetlacza, a jedynie diodę LED, która świeci w trzech kolorach: czerwony – dekoder jest w trybie oszczędzania energii (czuwania), pomarańczowy – brak sygnału o odpowiedniej sile i jakości, zielony – uruchamianie oraz tryb normalnej pracy.
Oprócz tego na panelu przednim znajdują się: przyciski włączania/wyłączania dekodera oraz zmiany kanałów o jeden w górę lub w dół. Ukryty jest też odbiornik podczerwieni (IR) z pilota zdalnego sterowania.
Natomiast panel tylny mieści: wejście dla zasilacza zewnętrznego (DC IN 12 V, 1 A), wyjście HDMI do podłączenia dekodera z telewizorem, analogowe wyjście audio i wideo (AV) w formie mini jack 3,5 mm oraz gniazdo antenowe (ANT IN) – wejście cyfrowego sygnału telewizji naziemnej.
Ponadto, po lewej stronie dekodera znajduje się port USB 2.0 umożliwiający podłączenie pamięci zewnętrznej typu pendrive lub dysku USB, np. na potrzeby odtwarzania plików multimedialnych lub aktualizacji oprogramowania. Nagrywanie nie jest możliwe.
Panel tylny dekodera NL-5101RT
Pierwsza instalacja
Proces wstępnej konfiguracji dekodera jest niezwykle prosty i zawiera się w zaledwie jednej planszy.
Po pierwszym uruchomieniu dekodera abonent jest proszony o wybranie ustawień początkowych: Języka (polski, rosyjski lub angielski), Sortowania kanałów (Tak lub Nie – niezależnie od wybranej opcji kanały zawsze są układane zgodnie z LCN, czyli w kolejności i z numeracją ustaloną odgórnie przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji), Rozdzielczości (1080i, 576i, 576p, 720p lub 1080p – zaleca się wybór 1080i, bo tak zazwyczaj nadawane są kanały telewizyjne), Proporcji obrazu (16:9 lub 4:3) oraz Zasilania wzmacniacza anteny (Wyłączone lub Włączone – dekoder wspiera zasilanie 5 V na wyjściu antenowym).
Aktualizacja oprogramowania
Przed rozpoczęciem regularnego użytkowania dekodera warto zadbać o to, by pracował on w oparciu o najnowsze dostępne oprogramowanie. Aby sprawdzić wersję software, należy nacisnąć przycisk Menu na pilocie, następnie wybrać Ustawienia i Inf. o systemie. Jeżeli wersja oprogramowania jest niższa niż ta dostępna na stronie internetowej https://sklep.polsatbox.pl/tv-naziemna, to należy zaktualizować dekoder (nasza redakcja prowadziła testy na wersji 7).
Aby to uczynić, na pendrive lub HDD należy wgrać do katalogu głównego pobrany plik z oprogramowaniem (na nośniku mogą znajdować się też inne katalogi i pliki, jednak zalecane jest, aby był tam tylko plik z oprogramowaniem). Następnie należy umieścić nośnik w porcie USB dekodera oraz odłączyć i ponownie podłączyć zasilanie dekodera. Urządzenie powinno samoczynnie wyszukać oprogramowanie i zainstalować nową wersję. Po zakończeniu aktualizacji dekoder uruchomi się ponownie z nową wersją oprogramowania. Jeśli dekoder wykryje, że na pamięci USB znajduje się oprogramowanie już wcześniej wgrywane, proces aktualizacji zostanie przerwany, a dekoder będzie wymagał ponownego uruchomienia, już bez wpiętej w port USB pamięci.
Konfiguracja
Zanim przejdziemy do opisu podstawowych funkcji dekodera podczas jego użytkowania, opiszemy pokrótce jego Menu. Zawiera ono 9 elementów: Program TV, Media, Ustawienia, Instalację, Nadzór, Gry, System CA, USB oraz Aktualizację SW.
Aby wejść do Menu, należy nacisnąć przycisk o takim właśnie opisie na pilocie zdalnego sterowania.
Ustawienia
Program TV przenosi do EPG – elektronicznego przewodnika po programach, który wyświetlany jest w formie osi czasu. Możliwe jest podejrzenie programu na 7 dni do przodu, przejście do Wyszukiwania tytułu (czerwony przycisk na pilocie), Kategorii, np. filmy, seriale, sport, dzieci, muzyka, dokumentalne (żółty), Opcji (niebieski).
Program TV
Pod Opcjami kryją się: możliwość wyświetlania opisu audycji (Info), Powrotu, Dodania do ulubionych i przejścia Wstecz. Info można również wyświetlić klikając stosowny przycisk na pilocie, a do wracania służą przyciski opisane Exit i Back.
Brakuje możliwości przechodzenia w EPG do konkretnego dnia lub godziny. Jest jedynie możliwość ręcznego poruszania się strzałkami po osi czasu.
Media to element, z którego można przejść do odtwarzania treści zapisanych na pamięci USB: obrazów, wideo lub muzyki. Aby przejść do Mediów podczas oglądania kanałów, wystarczy nacisnąć na pilocie PLAY.
Media
Ustawienia gromadzą: System, Przypomnienia, Audio i wideo, Czas oraz Inf. o systemie.
W Systemie znajdują się: Język (polski, angielski, rosyjski, Czas wyświetlania paska (3 sekundy, 5 sekund, 10 sekund), Blokowanie Menu (włączone, wyłączone), Ustawienia fabryczne (domyślny kod PIN: 0000), Zasilanie wzm. anteny (włączone, wyłączone), Automatyczne wyłączanie (wyłączone, włączone za… – tutaj można ustawić, po jakim czasie bezczynności dekoder ma się wyłączyć: od 0 do 0:30 do 23:30 ze skokiem co 30 min) oraz Oszczędzanie energii (szybki start, czuwanie).
Przypomnienia wyświetlają listę programów, dla których ustawiliśmy przypomnienia. Można ją edytować i wyświetlać informacje o audycjach.
Audio i wideo zawierają: Regulację obrazu (jasność, kontrast, kolor w procentach), Rozdzielczość (576i, 576p, 720p, 1080i, 1080p), System TV (PAL, NTSC), Proporcje obrazu (16:9, 4:3), Format obrazu (auto, wycentruj, przytnij) i Tryb audio (stereo, mono).
Czas obejmuje jedynie Strefę czasową (GMT+1:00, GMT+2).
W Informacjach o systemie znajdziemy: markę (Newland), model (NL-5101RT), wersję sprzętową, oprogramowania i bootloadera, ID strefy, datę wydania, nr seryjny dekodera, numer karty Irdeto oraz status subskrypcji.
Instalacja pozwala na przeprowadzenie ponownego wyszukiwania kanałów. Można tego dokonać albo w sposób automatyczny, albo ręczny ze wskazaniem częstotliwości, pasma (1,7; 6; 7 lub 8 MHz). Dekoder wyświetla na ekranie poziom i jakość sygnału w procentach, LEV (poziom sygnału) w dbmV, SNR (stosunek sygnału do szumu) w dB oraz BER (bitową stopę błędów).
Wyszukiwanie ręczne
Nadzór gromadzi następujące podkategorie: Zablokuj kanał, Wyszukaj program, Ulubione, Kontrola rodzicielska i Zmiana PIN.
Zablokuj kanał to prosta lista, z której możemy wybrać kanały, jakie chcemy zablokować. Do ich włączenia konieczne będzie wpisanie kodu PIN.
Wyszukaj program to wspomniana już wyszukiwarka tytułów. Nie działa ona jednak w sposób intuicyjny, ponieważ konieczne jest wpisanie liter dokładnie o takiej wielkości, jak w EPG. Przykładowo, wpisując „MAGAZYN” nie znajdziemy nic, ale już wpisując „Magazyn” wyników jest znacznie więcej. Ponadto, jeśli dekoder nie doczyta EPG na niektórych kanałach, wyszukiwarka nie będzie miała w swojej bazie wszystkich tytułów.
Ulubione to bardzo podobna lista jak Zablokuj kanał z tą różnicą, że tutaj tworzymy listę ulubionych kanałów, jakie będzie można potem wywołać naciskając na pilocie OK, a następnie strzałkę w prawo.
Do edycji zarówno zablokowanych kanałów, jak i ulubionych można się dostać naciskając na pilocie przycisk FAV. Można też tam znaleźć Szukaj, Kontrolę i Zmianę PIN, czyli de facto to samo, co w menu Nadzór.
Kontrola rodzicielska pozwala na wybór, od jakiego wieku mają być blokowane programy. Przykładowo, jeśli wybierzemy Niezalecane dla dzieci poniżej 10 lat, do oglądania audycji oznaczonych w EPG jako niezalecane dla dzieci poniżej 10 lat niezbędne będzie wpisanie kodu PIN. Do wyboru są granice: 10 lat, 12 lat, 14 lat, 16 lat i 18 lat oraz Nigdy nie blokuj jako opcja domyślna.
Aby zmienić domyślny PIN 0000 lub jakikolwiek inny wcześniej przez nas ustawiony, należy wpisać aktualny kod PIN, nowy PIN oraz jeszcze raz nowy PIN w celu potwierdzenia.
Gry to w dzisiejszych czasach rzadkość w dekoderach. Na dekoderze Polsat Box do telewizji naziemnej mamy aż 5 prostych i popularnych gier: GoBang (go), MineSweeping (saper), Wąż, Sokoban i Tetris.
Gry
System CA zwiera: Wiadomość, Status produktu, Status usługi, Status klienta i Status loadera. Są to dane, które mogą okazać się przydatne podczas kontaktu z infolinią w razie wystąpienia problemów z usługą.
USB gromadzi: Listę plików, Odłącz pamięć USB oraz Formatuj pamięć USB. W Liście plików można przeglądać zawartość podłączonej pamięci USB, w tym poruszać się po katalogach i usuwać pojedyncze pliki lub katalogi o ile są puste (dlatego konieczne jest wpisanie najpierw kodu PIN). Ten prosty menedżer plików wyświetla również informacje o pojemności pamięci USB, wolnym miejscu, wielkości pliku i dacie modyfikacji.
Odłączanie pamięci USB pozwala na bezpieczne wypięcie jej z portu w dekoderze.
Przed sformatowaniem pamięci USB również konieczne jest wpisanie kodu PIN. Potem wystarczy kliknąć na pilocie tylko OK i pamięć zostanie błyskawicznie sformatowana.
Aktualizacja SW zawiera jedną pozycję: Aktualizacja OTA, czyli update oprogramowania z poziomu strumienia telewizji naziemnej – OTA to skrót od Over The Air, a SW to skrót od software.
Użytkowanie
Typowo dla wszystkich urządzeń Cyfrowego Polsatu, dekoder Polsat Box do odbioru TV naziemnej działa bardzo szybko, nie zawiesza się, mimo iż tym razem nie jest to urządzenie produkowane w Polsce.
Interfejs oprogramowania dekodera jest miły dla oka oraz intuicyjny. Również pilot zdalnego sterowania jest wygodny w użytkowaniu: lekki, odpowiednio wyważony i z dobrze rozmieszczonymi przyciskami. Jest to model bardzo zbliżony do tego oferowanego na przykład z odbiornikami Opticum, a więc popularny i sprawdzony.
Najważniejszym elementem podczas użytkowania dekodera jest oczywiście lista kanałów. Można ją wywołać naciskając na pilocie przycisk OK.
Lista pokazuje się z lewej strony i jest częściowo półprzeźroczysta. Można się po niej poruszać strzałkami góra/dół lub Page+/-, kiedy chcemy przejść od razu o całą stronę/ekran. Poprzez naciśnięcie strzałek lewo/prawo można zmienić listę na inną: Ulubione lub Radio. Natomiast wybierając czerwony przycisk na pilocie można zmienić sposób sortowania z domyślnego LCN (logiczny numer kanału) na według nazwy programu lub ID usługi.
Lista kanałów
Często pojawiającym się na ekranie elementem jest banner/pasek informacyjny. Pokazuje się on na przykład podczas przełączania kanałów czy wychodzenia z listy kanałów, ale można go też wywołać naciskając na pilocie przycisk INFO.
Pasek ten zawiera kilka podstawowych informacji: numer i nazwę kanału, to czy jest on kodowany (znaczek dolara), tytuł aktualnej i następnej audycji, ograniczenie wiekowe, aktualną godzinę oraz pasek postępu dla audycji. Podpowiada też, że czerwonym przyciskiem można przejść do opisu audycji, zielonym do zmiany ścieżek audio (lub AUDIO na pilocie), żółtym do teletekstu (jest też przycisk TXT) lub włączenia/wyłączenia napisów (o ile dostępne przy danej audycji – polskie znaki są wyświetlane poprawnie), a niebieskim do listy przypomnień.
Pasek informacyjny
Kolejne naciśnięcie przycisku INFO wyświetli na ekranie informacje o oprogramowaniu oraz sygnale, takie jak: częstotliwość, szerokość pasma, poziom sygnału w dBmV, jakość sygnału w dB, BER, ID NIT, ID TS, ID usługi, PID wideo, PID audio, PID PCR, ścieżkę wideo i audio. Brakuje informacji o rozdzielczości obrazu.
Gdy wyświetla się banner informacyjny, naciśnięcie strzałek w lewo/prawo spowoduje wyświetlenie tytułów poprzednich/kolejnych audycji.
Poruszać się po liście kanałów można naciskając strzałki dół/góra lub dedykowane przyciski CH-/+. Analogicznie, strzałkami lewo/prawo można zmniejszyć/zwiększyć głośność, ale też przeznaczonymi ku temu przyciskami VOL-/+.
Odtwarzanie multimediów
Odtwarzanie plików multimedialnych na dekoderze jest możliwe po podłączeniu pamięci USB z obrazami, muzyką i/lub wideo, a następnie wejściu do Menu i Mediów. Tam w osobnych kategoriach można przejść do wyświetlania obrazów, odtwarzania muzyki lub materiałów wideo.
Choć operator nie specyfikuje w instrukcji obsługi, jakie formaty plików multimedialnych są obsługiwane, przeprowadziliśmy krótkie testy, które pozwoliły nam ocenić, z jakimi formatami urządzenie sobie radzi, a z jakimi nie. Wśród formatów audio udało nam się odtworzyć MP3, AAC i WAV, natomiast problemy wystąpiły z WMA, OGG czy FLAC. Jeśli chodzi o formaty wideo, działają m.in. MP4, AVI, TS (także z wbudowanymi napisami). Brak wsparcia dla WMV. Z formatów graficznych udało nam się wyświetlić JPG (tylko do określonej rozdzielczości) i animowany GIF. Urządzenie nie radzi sobie z przeźroczystymi GIF i PNG czy też w BMP. Warto dodać, że dekoder nie odtworzy wideo UHD 4K, gdyż wspiera rozdzielczość do HD 1080p.
Odtwarzacz multimediów nie oferuje zbyt wielu funkcji. Wideo wyświetlane jest w oryginalnej rozdzielczości, a nie na pełnym ekranie i nie da się tego zmienić.
PODSUMOWANIE
Nowy dekoder Polsat Box, choć wyjątkowo nieprodukowany w Polsce, wpisuje się w strategię Cyfrowego Polsatu polegającą na oferowaniu abonentom sprzętu szybkiego i niezawodnego.
Jest kilka drobiazgów, które można by poprawić, jednak całokształt oceniamy bardzo dobrze. Urządzenie z powodzeniem zaspokaja podstawowe potrzeby użytkownika naziemnej telewizji cyfrowej, a do tego – za stosunkowo niewielką miesięczną opłatą – oferuje aż 10 dodatkowych kanałów rozrywkowych, sportowych i informacyjnych oraz stacje radiowe.
Minusem jest brak możliwości nagrywania (i timeshiftu) na zewnętrzny nośnik pamięci, co właściwie jest standardem w przypadku niezależnych odbiorników DVB-T2.
Z wiadomych względów dekoder nie ma też możliwości połączenia z Internetem. Polskie przepisy wymagają, by „internetowe” odbiorniki telewizji naziemnej obsługiwały HbbTV, a wdrożenie tej funkcji jest zbyt kosztowne, więc producenci decydują się na rezygnację z portu Ethernet i modułu Wi-Fi.
TV naziemna w Polsat Box to tani i wygodny sposób na rozszerzenie oferty podstawowych bezpłatnych kanałów o Polsat Sport, Eleven Sports, Eurosport, Polsat News czy TVN24.
PLUSY:
szybkie i bezproblemowe działanie
kompaktowe wymiary
wygodny pilot
dostęp do atrakcyjnego pakietu płatnych kanałów i kilkunastu stacji radiowych przy braku konieczności instalacji anteny satelitarnej
przyjazny użytkownikowi interfejs
MINUSY:
brak możliwości nagrywania i timeshiftu
brak możliwości połączenia z Internetem, z uwagi na brak HbbTV
To już chyba naturalna kolej rzeczy, że na nasze stanowisko testowe trafia coraz więcej urządzeń, których działanie opiera się na streamingu, aniżeli tradycyjnych odbiorników satelitarnych i naziemnych. Świetnym przykładem jest wydanie SAT Kuriera 5-6/2019, na łamach którego oprócz dekodera Evobox IP Cyfrowego Polsatu opisujemy w pewnym sensie podobne urządzenie – TV Box dla Play Now TV. W obu tych przypadkach główna składowa oferty, czyli kanały telewizyjne na żywo, są nadawane za pośrednictwem internetu – nie jest wymagana instalacja antenowa. Przy czym TV Box Play dodatkowo umożliwia skorzystanie z bezpłatnej oferty DVB-T lub DVB-C po podłączeniu do odpowiedniej instalacji. Co jeszcze ciekawego skrywa w sobie TV Box?
Test TV Box dla Play Now TV
Najpierw kilka słów o samej ofercie Play Now TV. Tu warto nadmienić, że Play Now – jako osobna usługa OTT – ruszyła w sierpniu 2016 roku, po testach konsumenckich trwających od czerwca. Kolejnym etapem było już zaoferowanie własnego urządzenia o nazwie TV Box. Testy rozpoczęły się w lutym bieżącego roku, a usługa Play Now TV oficjalnie wystartowała w kwietniu.
Oferta Play Now TV
P4, jako operator jednej z największych w Polsce sieci komórkowych, zorganizował 11 kwietnia konferencję prasową, podczas której ogłosił oficjalny start nowej usługi telewizyjnej. Play Now TV jest reklamowana pod hasłem „Zupełnie nowe podejście do oglądania”. Co istotne nie jest to usługa typu prepaid, a usługa abonamentowa – trzeba podpisać z operatorem umowę na określony okres czasu (24 miesiące).
W ramach Play Now TV oferowane jest urządzenie TV Box działające w oparciu o system Android TV 8.0, z obsługą 4K i HDR. Można na nim odbierać drogą internetową wybrane kanały telewizyjne i usługi VOD w ramach Play Now oraz korzystać z innych androidowych aplikacji, takich jak Netflix, Tidal, Ipla, Player+ czy YouTube (z płatną lub bezpłatną ofertą). Dodatkowo – po podłączeniu anteny naziemnej lub podpięciu urządzenia do sieci kablowej – możliwe jest korzystanie z bezpłatnej oferty DVB-T lub DVB-C.
Pierwsze trzy miesiące korzystania z Play Now TV są bezpłatne. Usługę można wypróbować przez 30 dni bez zobowiązań. Następnie opłata za dostęp do pakietu Play Now TV Box wynosi 20 zł/mies. (dla abonentów Play Now) lub 35 zł/mies. (dla osób, które nie są abonentami Play Now lub nie posiadają żadnej innej usługi w Play). Korzystanie z urządzenia TV Box jest bezpłatne – jest użyczane przez operatora, nie jest własnością abonenta i należy je zwrócić, kiedy umowa wygaśnie.
Podstawowy pakiet kanałów – Play Now TV Box
Do podstawowego pakietu Play Now TV Box można dokupić pakiety dodatkowe: Extra, Sport, Kids i HBO GO. Co istotne można je włączać i wyłączać co miesiąc bezpośrednio na TV Box – w dowolnej chwili można z nich zrezygnować lub uruchomić je na nowo. Ze wszystkich tych pakietów można korzystać przez pierwsze 3 miesiące bez opłat od momentu pierwszej aktywacji, przy czym aby skorzystać z tej promocji, aktywacji trzeba dokonać do 31 sierpnia br.
Pakiet Extra kosztuje 20 zł/mies. i zawiera 25 kanałów:
AMC, AXN, BBC Earth, BBC First, Kino Polska TV, Comedy Central Family, Bloomberg Television, Polsat Viasat Explore, Epic Drama, Clubbing TV, Lifetime, Romance TV, Extreme Sports Channel, History2, MTV Life HD, MTV Dance, MTV Hits, VH1, Ginx Esports TV, Kino Polska Muzyka, Motowizja, BBC World News, BBC Brit, Eska Rock TV.
Pakiet Sport kosztuje 15 zł/mies. i obejmuje 4 kanały:
Eleven Sports 1, Eleven Sports 2, Motowizja i Extreme Sports Channel.
Należy tutaj zwrócić uwagę, że kanały Motowizja i Extreme Sports Channel powielają się w pakiecie Extra, co oznacza, że osoby, które płacą już za ten pakiet, w praktyce zapłacą 15 zł/mies. za tylko dwa kanały: Eleven Sports 1 i Eleven Sports 2.
Pakiet Kids w cenie 10 zł/mies. zawiera 9 kanałów skierowanych do dzieci:
Nickelodeon, Cartoon Network, Boomerang, Nick Jr., Da Vinci, Polsat JimJam, Baby TV, CBeebies, Duck TV.
Pakiet HBO GO kosztuje 25 zł/mies. i obejmuje:
3 kanały HBO (HBO, HBO2 i HBO3) oraz treści VOD w ramach usługi HBO GO.
Warto wspomnieć, że na TV Box preinstalowana jest aplikacja Netflix oraz dostępna jest usługa Netflix – płacę z Play, która pozwala wygodnie płacić za subskrypcję na rachunku Play. Opłaty za korzystanie z Netflixa zaczynają się od 34 zł za miesiąc – w zależności od wybranego planu.
Dodatkowo możliwe jest korzystanie z następujących funkcjonalności:
CAST, czyli przenoszenie obrazu i dźwięku ze smartfona lub laptopa na telewizor;
nagrywanie (nPVR) – nagrania są przechowywane w chmurze przez 180 dni;
CatchUp, czyli możliwość odtwarzania programów do 7 dni po ich emisji;
Start Over, czyli odtwarzanie od początku trwającego już programu;
dostęp na wielu urządzeniach, czyli możliwość korzystania z treści wideo w aplikacji Play Now na smartfonie, tablecie lub na stronie internetowej.
Wygląd i wyposażenie
W zestawie dostarczanym na potrzeby Play Now TV można znaleźć: urządzenie TV Box, pilot zdalnego sterowania plus 2x baterie AAA, kabel HDMI o długości 1,5 m, kabel Ethernet (1,8 m), zasilacz oraz instrukcję obsługi. Zestaw nie obejmuje kabla antenowego.
Warto w kilku zdaniach opisać pilot zdalnego sterowania, który nie jest takim zwykłem pilotem, bowiem łączy się z TV Box poprzez Bluetooth. Ciekawą funkcją, jaką oferuje, jest obsługa głosowa, czyli wyszukiwanie treści komendami głosowymi, dzięki wbudowanemu mikrofonowi. TV Box przeszuka zarówno treści Play Now, jak i YouTube, i innych aplikacji, które są zintegrowane z wyszukiwarką Google na Android TV. Jeśli chodzi o sam wygląd i komfort korzystania, pilot dobrze leży w dłoni, a rozmieszczenie przycisków jest bardzo intuicyjne. Pochwalić należy zastosowanie dedykowanych klawiszy dla aplikacji głównej Play Now, Netflixa, HBO GO i YouTube. Co ciekawe w pierwszych egzemplarzach testowych przycisk YouTube był dedykowany serwisowi Showmax, który jednak dość niespodziewanie zniknął z polskiego rynku z końcem stycznia 2019 roku. Warto jeszcze wspomnieć, że z uwagi na połączenie przez Bluetooth nie trzeba celować pilotem prosto w TV Boxa.
Sam TV Box ma niewielkie wymiary: 130x130x30 mm. Został wyprodukowany w… Tunezji przez firmę Sagemcom. Jest oznaczony jako DCTIW362 Play. Wewnątrz TV Boxa zastosowano układ Broadcom BCM72604 z dwurdzeniowym procesorem 1,5 GHz i grafiką Broadcom VideoCore V HW (V3D-510). Urządzenie charakteryzuje się 2 GB pamięci RAM i 8 GB pamięci flash (można ją rozszerzyć umieszczając w dedykowanym czytniku kartę microSD). Wbudowany moduł Wi-Fi obsługuje dwa pasma: 2,4 GHz, i 5 GHz.
Na panelu przednim TV Boxa znajduje się przycisk uruchamiania oraz diody informujące o stanie pracy. Brak jest wyświetlacza. Po prawej stronie panelu umieszczono logo Play Now.
Tylna część obudowy zawiera szereg złącz: zasilanie, wejście Ethernet, HDMI i USB 2.0 oraz gniazdo antenowe. Po lewej stronie urządzenia mamy natomiast wejście na kartę microSD.
8 kwietnia br. na jednym z transponderów platformy nc+ nr 114 satelity Eutelsat Hot Bird 13C (13,0°E) o częstotliwości 10,796 GHz, pol. V, SR: 27500, FEC: 3/4; DVB-S2/8PSK pojawił się nowy kanał testowy w SD/MPEG-4 bez identyfikatora, zaszyfrowany w systemach platformy nc+ (Nagra MA – S4 i N3, oraz Conax). W chwili obecnej nie wiadomo jeszcze, co tam będzie nadawane.
Na początku 2016 roku do sieci dystrybucji Cyfrowego Polsatu trafił dekoder Evobox PVR. Jest to obecnie najlepszy z modeli odbiorników oferowanych przez operatora. Pod koniec 2017 roku pojawiły się pierwsze informacje, że marka Evobox będzie rozwijana i pod tym szyldem pojawią się kolejne modele urządzeń. W lipcu bieżącego roku te informacje zaczęły przybierać realne kształty – dystrybutorzy zaczęli informować, iż otrzymują dostawy dekodera Evobox Lite – jeszcze nieprzeznaczone do dystrybucji. Było jednak pewne, że nowe urządzenie pojawi się w ofercie już niedługo. Od 18 września dekoder zadebiutował w sieci dystrybucji i jak się okazało nie sam, bo towarzyszy jemu Evobox HD. Tym samym Cyfrowy Polsat za jednym razem wprowadził do oferty dwa nowe dekodery: Evobox Lite i Evobox HD.
Dzięki uprzejmości operatora otrzymaliśmy możliwość zapoznania się z urządzeniami. Jako że dzielą je istotne różnice, zwłaszcza w zakresie oprogramowania, to zdecydowaliśmy się na początek przyjrzeć bliżej prostszemu z modeli: Evobox Lite. Ale wspomnimy także o różnicach pomiędzy wszystkimi urządzeniami z serii Evobox.
EVOBOX LITE, EVOBOX HD, EVOBOX PVR: RÓŻNICE
Pierwszym i zupełnie naturalnym pytaniem jest – czym różnią się nowe modele w stosunku do oferowanego już od ponad dwóch lat Evobox PVR? Evobox Lite to najprostsze z urządzeń. W założeniu ma to być podstawowy dekoder, który można określić mianem „zappera” – bez nadmiaru złącz, oferujący kluczowe możliwości, szybki i zapewniający wygodną obsługę. Evobox HD znajduje się wyżej w hierarchii, ma dodatkowo choćby wyświetlacz, port USB, optyczne wyjście cyfrowego dźwięku S/PDIF czy czytnik kart pamięci SD. Evobox PVR pozostaje natomiast w ofercie operatora jako ten najlepszy model, wyposażony w dysk twardy. Jako ciekawostkę można odnotować, że wszystkie modele są gotowe sprzętowo do odbioru serwisów z kompresją wideo HEVC/H.265 (do rozdzielczości 1080p, bez Ultra HD/4K). Aby nie trzymać w niepewności, redakcja sprawdziła, jak z odbiorem kanałów na satelicie – na tę chwilę przy oprogramowaniu aktualnym w momencie przygotowywania opisu (koniec września 2018 roku) kanały w HEVC nie są zapisywane na liście. Zatem możliwości są na razie teoretyczne i by je udostępnić – potrzebna będzie aktualizacja oprogramowania w przyszłości.
A jeśli o nim mowa – urządzenia różnią się w istotny sposób właśnie software. Evobox Lite pracuje pod kontrolą oprogramowania znanego z innych dekoderów własnej produkcji (np. HD 6000, HD PVR 7000 itd.) – rozwijanego samodzielnie, utrzymanego w barwach czarno-pomarańczowych. Evobox HD i Evobox PVR działają pod kontrolą oprogramowania z interfejsem graphyne, które dostarcza ADB (Advanced Digital Broadcast).
EVOBOX LITE: WYGLĄD I WYPOSAŻENIE
Jak wspomnieliśmy wcześniej, Evobox Lite jest z założenia urządzeniem prostym. Posiada tylko to, co jest niezbędne do pełnego korzystania z oferty Cyfrowego Polsatu, bez żadnych dodatków. W zestawie po rozpakowaniu pudełka znajdziemy poza dekoderem także: zasilacz, pilot zdalnego sterowania z kompletem baterii (podobny do RCU od Evobox PVR – identyczny układ klawiszy, ale odświeżony wygląd, nieco odchudzony, lżejszy i już na baterie AAA – tzw. „małe paluszki”) oraz instrukcję obsługi w języku polskim.
Sam Evobox Lite posiada obudowę w całości w kolorze czarnym. Na panelu przednim znajduje się od lewej: logo operatora, centralnie nazwa modelu urządzenia i po prawej – dioda LED informująca o stanie pracy. Zgodnie z instrukcją obsługi, ma ona cztery możliwe stany: kolor zielony – trwa uruchamianie dekodera, kolor niebieski – dekoder pracuje, kolor czerwony – dekoder na czuwaniu w trybie „szybki start” oraz kolor biały – dekoder w stanie „głębokiego” czuwania. Ze strony redakcji możemy dodać, że w trakcie aktualizacji oprogramowania dioda najpierw jest w kolorze fioletowym i miga (podbieranie), a w drugiej fazie aktualizacji (przetwarzanie, weryfikacja, zapis) – miga na zielono.
Patrząc od strony panelu przedniego, na prawej ścianie bocznej jest czytnik kart. Może być on jednak pusty, o czym szerzej napiszemy w dalszej części. Wydaje się być przygotowany pod karty systemu Nagra MA, ale nie wykluczone, że dekoder jest zgodny i gotowy do implementacji innych rozwiązań CA. Już Evobox PVR według specyfikacji technicznej poza Nagra MA był gotowy do systemów Irdeto, Conax i Latens.
Na panelu tylnym umieszczono wyłącznie: jedno wejście sygnału z anteny satelitarnej (bez przelotki do kolejnego urządzenia), gniazdo Ethernet (100 Mbit/s), wyjście HDMI v1.4b oraz gniazdo dla zewnętrznego zasilacza znajdującego się w zestawie.
Nie widać jednej rzeczy – wbudowanego Wi-Fi. Instrukcja obsługi zaleca połączenie dekodera przewodowo, ale jeśli nie mamy takiej możliwości, to Wi-Fi jest dostępne jako alternatywa. W modelu Evobox Lite to prostszy klient, działający w standardach IEEE 802.11 b/g/n, w paśmie 2,4 GHz (bez obsługi 5 GHz), z jedną wewnętrzną anteną nadawczą i odbiorczą (SISO 1×1). Ale nadal przy takiej konfiguracji może osiągnąć w najlepszym przypadku (w teorii) maksymalną prędkość połączenia do 150 Mbit/s.
Evobox Lite – panel tylny
Dekoder pracuje pod kontrolą oprogramowania przygotowywanego przez Cyfrowy Polsat – bardzo zbliżonego do tego, które jest obecnie dostępne w innych modelach własnej produkcji, m.in. HD 6000, HD 5500s, itp.
KARTA? GDZIE JEST KARTA?!
Zupełnie normalnym i oczywistym przez lata było, że jeśli od któregokolwiek operatora bierzemy w dzierżawę lub na własność dekoder – otrzymujemy z nim kartę kodową – klucz, którą należy umieścić w czytniku (i w odpowiedni sposób). Bez niej nie można korzystać z oferty, a czasami sam dekoder nawet nie chce się uruchomić. Na rynku pojawiały się oferty, w których karty potrzebne nie były (niektóre sieci kablowe, IPTV oraz TV Mobilna Cyfrowego Polsatu), ale była to jednak relatywnie rzadka sytuacja. Przed premierą nowych dekoderów Cyfrowego Polsatu Evobox Lite i Evobox HD zaczęły pojawiać się plotki, iż możliwe, że urządzenia te postawią po raz pierwszy w tak szerokim zakresie na rozwiązania bezkartowe. Wybrany miałby do tego celu zostać system dostępu warunkowego Irdeto zamiast używanego dotychczas Nagra Media Access. I nie byłaby to nowość dla Cyfrowego Polsatu, bo wspomniana TV Mobilna właśnie z rozwiązania bezkartowego Irdeto korzysta. Na satelicie faktycznie do wszystkich kanałów Cyfrowego Polsatu stopniowo dodawano nowy identyfikator systemu CA Irdeto (0x06ED), realizowano to etapami od 15 października 2017 roku. Ostatnie serwisy otrzymały simulcrypt (równoległe szyfrowanie) w Irdeto ok. połowy września.
Evobox Lite dotarł do redakcji magazynu SAT Kurier jako pierwszy i z początku zaskoczyliśmy się, bo choć w instrukcji obsługi nie było mowy ani o czytniku kart, ani tym bardziej o obecności karty kodowej w zestawie, to owszem karta w dekoderze testowym się znajdowała i była to dobrze znana pomarańczowa karta systemu Nagra MA.
Evobox Lite
Jednak obecność CAID systemu Irdeto w przekazie satelitarnym kanałów nie dawała nam spokoju… Dekoder uruchomiliśmy na próbę z czystej ciekawości bez karty i… okazało się, że działa. Szybki przegląd menu wskazał, że Evobox Lite jest jednak oparty na bezkartowym rozwiązaniu Irdeto. Po co wobec tego czytnik i karta Nagra MA? Może to alternatywa dla operatora lub karty Nagra MA będą mogły być używane na potrzeby zgodności z innymi urządzeniami oferowanymi przez operatora lub usługami (np. w przypadku korzystania z Multiroom)? A może to tylko cecha redakcyjnego egzemplarza testowego i w wersji oferowanej klientom czytnika całkiem nie będzie lub nie będzie miał zastosowania? W przypadku dekodera testowanego w redakcji umieszczenie karty w czytniku nie robiło żadnej reakcji w dekoderze, nie zauważyliśmy różnic w menu. Nic też nie zmieniało się np. po restarcie urządzenia. Wyglądało też jakby na czytnik nie było podawane zasilanie do karty, nawet na etapie uruchamiania urządzenia, ale to może wymagać dalszych testów.
W momencie przygotowywania tekstu wiadome było, że nowe dekodery Evobox HD i Evobox Lite jednocześnie służą do nowej wersji usługi multiroom, działającej w ramach lokalnej sieci komputerowej w mieszkaniu. Evobox HD może być dekoderem głównym, Evobox Lite zarówno głównym jak i dodatkowym dla Evobox HD. Evobox PVR przynajmniej przy stanie na wrzesień 2018 roku nie mógł pełnić w nowym multiroom żadnej roli, może zmieni to w przyszłości aktualizacja oprogramowania.
Evobox Lite – wnętrze dekodera
W przypadku korzystania z rozwiązania bezkartowego deszyfrowaniem zajmuje się specjalny zabezpieczony chip znajdujący się bezpośrednio na płycie głównej urządzenia. Z punktu widzenia użytkownika ma to pewne zalety – brak karty oznacza, że z dekodera nie ma co wyjąć i co za tym: zgubić. Nie raz w historii magazynu słyszeliśmy o przypadkach kart wyjętych przez dzieci i choćby odwróconych lub całkiem zgubionych, albo o pogryzionych przez zwierzęta domowe. Jeśli docelowo w sieci sprzedaży dekodery będą wydawane bez kart Nagra MA i będą działać wyłącznie w oparciu o Irdeto, to ryzyko zgubienia lub zniszczenia karty po stronie użytkownika znika.
Od strony technicznej jest to także poprawa poziomu bezpieczeństwa. Obecność karty zawsze generowała ryzyko ataku MITM i prób podsłuchiwania komunikacji pomiędzy kartą a dekoderem. Obecność karty jako klucza zawsze też sprawiała, że jeśli pewnego dnia komuś udałoby się obejść zabezpieczenia parowania karty ze sprzętem – pojawiłaby się możliwość korzystania z niej poza dekoderem w odbiornikach niededykowanych. Cóż – chipu z płyty głównej nikt nie wylutuje… Wyeliminowanie kart może w przyszłości drastycznie podnieść poziom bezpieczeństwa ofert płatnej TV cyfrowej.
1 lipca aktywowano wygaszony od roku tp. 130 na satelicie Eutelsat Hot Bird 13C (13°E). Poprzednio używał go brytyjski oddział GlobeCast. Teraz jednak meldują się na nim serwisy, które w identyfikacji audio mają język polski! Sądząc po układzie PID i… nietypowych wersjach językowych niektórych z serwisów – Cyfrowy Polsat testuje ósmy transponder na 13°E!
Cyfrowy Polsat testuje ósmy tp. na 13°E! Test 4K
Cyfrowy Polsat wraz z Telewizją Polsat korzystają już na 13°E z następujących pojemności:
To daje operatorowi łącznie ok. 428,91 Mbit/s przepływności (netto, nie licząc korekcji błędów) przy obecnie stosowanych parametrach, kolejny sprawi, że Cyfrowy Polsat będzie dysponować niemal 0,5 Gbit/s przepustowości na satelicie (~490,18 Mbit/s).
Uruchomienie ósmego transpondera na pozycji 13°E sprawiłoby, że Cyfrowy Polsat zrównałby się pod tym względem z platformą nc+.
Na razie w ramach testów zgłasza się 5 serwisów, początkowo były bez nazw, ale miały wpisane ścieżki językowe m.in. polską, ale także np. zulu, czy cziczewa, a jak pamiętamy z testów tp. 65 operator prowadził tego typu dowcipne eksperymenty. Ok. godziny 20:00 pojawiły się nazwy serwisów i wszystko stało się jasne 🙂
ID: Qagela ukuthi kuzoba yini lapha (tłum. z języka zulu: zgadnij, co tutaj będzie)
PID V: 204 (MPEG-4/HD)
PID A: 304 (zul)
PID PCR: 204
SID: 1804
PID PMT: 104
Provider: Cyfrowy Polsat S.A.
Kodowanie: brak
ID: Though they look – they shall not see (usunięto)
PID V: 206 (MPEG-4/HD)
PID A: 306 (eng)
PID PCR: 206
SID: 1805
PID PMT: 105
Provider: Cyfrowy Polsat S.A.
Kodowanie: brak
ID: G. TV – you should not pass (usunięto)
PID V: 207 (MPEG-4/HD)
PID A: 307 (eng)
PID PCR: 481
SID: 1806
PID PMT: 106
Provider: Cyfrowy Polsat S.A.
Kodowanie: brak
ID: Hakuna anayejua ni wangapi (tłum. z języka suahili: nikt nie wie ile)
PID V: 208 (MPEG-4/HD)
PID A: 309 (swa)
PID PCR: 208
SID: 1807
PID PMT: 105
Provider: Cyfrowy Polsat S.A.
Kodowanie: brak
Uwaga – ten test jest emitowany w 1080p!
Aktualizacja
Serwisy zgłaszają się już z nazwami i pojawiła się na nich emisja (plansze testowe) – nie ma żadnej wątpliwości: nowy transponder testuje Cyfrowy Polsat!
Aktualizacja 2.07 9:30
Dodano kolejny test, zgłasza się pod nazwą: „G. TV – you should not pass”. Czytelnicy, miejcie się na baczności, bo inżynierowie czuwają 😉
Aktualizacja 2.07 16:15
Pojawiły się dwa nowe testy: Hakuna anayejua ni wangapi i Test 1809 – ten drugi w rozdzielczości 4K. Za to usunięto Though they look – they shall not see i G. TV – you should not pass
Naziemna telewizja cyfrowa DVB-T w Polsce nie należy do najłatwiejszych w odbiorze. Składają się na to różne powody i pewnie byłby to dobry materiał na osobny artykuł. Do jednych z najważniejszych należą: zróżnicowanie ukształtowanie terenu, zwłaszcza na południu kraju, różne kanały (co ma znaczenie biorąc pod uwagę rozchodzenie się fal elektromagnetycznych), moce, nadajniki i polaryzacje. Do tego przy multipleksie trzecim dochodzą emisje SFN – nadajnik i doświetlenia na jednym kanale.
Test anten DVB-T combo H/V
Pojawienie się MUX 8 sytuację skomplikowało jeszcze bardziej, bo w wielu przypadkach instalacje antenowe przygotowywane w początkach cyfryzacji okazały się nieodpowiednie na potrzeby odbioru sygnału z pasma VHF. A i tu emisje odbywają się z różnymi polaryzacjami, aby ograniczyć zakłócenia na obszarach styku sygnałów z różnych obiektów nadawczych.
Można byłoby rozpatrywać, czemu uruchomiono akurat MUX 8, czemu w paśmie VHF. Są ku temu powody, w tym kwestie okrojonego zasobu kanałów UHF po przyznaniu dywidendy cyfrowej na potrzeby LTE, niejasności w kwestii przyszłości – dalszego rozwoju LTE oraz ew. przejścia do DVB-T2. W efekcie VHF okazał się potencjalnie najbardziej przyszłościowym wyborem niezagrożonym czynnikami zewnętrznymi.
Nie mamy wyjścia, jesteśmy postawieni przed faktem dokonanym, a cały czas jest mowa, że TVP zajmie dodatkowe miejsca w MUX 8 i może tam zaoferować nawet i TVP Sport HD (ostatnio mówiło się o lutym 2018, ale w przeszłości padało już kilka potencjalnych terminów). Byłaby to z pewnością niezwykła zachęta do uzyskania odbioru sygnału z MUX 8, uzupełniająca już atrakcyjną, ale mocno niedocenioną ofertę nadawców prywatnych: Metro, Nowa TV, WP i Zoom TV.
Co zatem zrobić, aby uzyskać dobry sygnał z pasma VHF (MUX 8), zachować odbiór UHF (MUX 1-3), ale przy tym nie musieć zamieniać dachu budynku w choinkę złożoną z najróżniejszych anten?
Rynek nie znosi próżni, więc producenci dość szybko zaczęli poszukiwać złotego środka, idealnej konstrukcji, która byłaby w pełni „konfigurowalna” i pozwalałaby na odbiór dowolnych sygnałów, także w przypadku emisji w polaryzacji pionowej (V).
Oczywiście trzeba mieć na uwadze, że im coś jest bardziej uniwersalne, tym na większe kompromisy trzeba iść w konstrukcji oraz liczyć się z pewnymi nieuniknionymi stratami. Ale jeśli już jest taka sytuacja, to wyzwaniem jest opracowanie takiego uniwersalnego rozwiązania, którego wady będą możliwie najmniejsze. No i wielu producentów podjęło rękawicę.
REDAKCYJNE POMIARY
Akurat niełatwą sytuację w kwestii odbioru naziemnej telewizji cyfrowej (choć jeszcze nie najgorszą możliwą, bo wszystko z jednego kierunku) ma redakcja magazynu z siedzibą w Krakowie. Trzy multipleksy w paśmie UHF są emitowane w polaryzacji poziomej, ale już MUX 8 w VHF jest w polaryzacji pionowej. To jeszcze poszerzone o dodatkowe trudności związane z otaczającą nas wysoką zabudową. Dochodzą zatem różne niepożądane odbicia i przeszkody terenowe.
27 września, w jeden z nielicznych z zeszłorocznych wrześniowych słonecznych dni, ekipa redakcyjna wdrapała się na dach wyposażona w kilka uniwersalnych anten „combo” do tv naziemnej z elementami/dipolami pozwalającymi na takie ich dokręcenie, aby zapewnić jednoczesny odbiór sygnałów z polaryzacji poziomej (H) i pionowej (V) z możliwie najlepszą siłą i jakością sygnału.
Na potrzeby pomiarów skorzystaliśmy z pomocy profesjonalnego miernika Televes H30 Flex, opisywanego szerzej w wydaniu 3-4/2017 naszego magazynu. Dodatkowo odbiór potwierdzaliśmy na TV Samsung UE48HU7500, notując wskazania sygnału z Diagnostyki w menu urządzenia. Pokazywane są tam informacje o sile i jakości sygnału na skali procentowej 0-100 (im więcej tym lepiej) oraz o ilości błędów w zakresie 0-2000 (im mniej tym lepiej).
Informacja o sygnale z anteny Turbo 35 dB na Samsungu
Kompletne wyniki pomiarów zawarliśmy w tabeli. Poza rezultatami dla siedmiu anten (osiem pomiarów: MLog dwa razy – raz jako antena pasywna a drugi raz ze wzmacniaczem LG1) dla porównania zamieściliśmy także pomiary regularnej instalacji wykorzystywanej w redakcji, z zastosowaniem wzmacniacza kanałowego oraz pojawiają się także wyniki dla układu dwóch odrębnych anten – VHF (Hollex ATZ-4) i UHF (Fuba DAT902B) połączonych za pomocą zwrotnicy masztowej ams ZA-104Ms.
Pomiary na mierniku Televes H30 Flex
Dodatkowo zebraliśmy podstawowe informacje o każdej z prezentowanych anten na bazie danych ze stron producentów. Zastrzegamy, że nie zawsze udostępniane są pełne informacje, są one nieprecyzyjne lub niekompletne, ale nie mamy na to wpływu. Uczulamy też, że tylko Fuba i Televes podali zysk w poprawnych jednostkach dBi. Niestety jest z tym niezmiennie problem na rynku i producenci albo podają jakieś wartości w dB lub… nie podają nic.
AX Galaxy Combo V/H
VHF/UHF (168~230 MHz i 470~800 MHz, bez filtra LTE)
zysk energetyczny: VHF 6-8 dB, UHF 10-14 dB
długość całkowita: 82 cm
maksymalna średnica masztu: 54 mm
antena wstępnie złożona – prosta instalacja
ułatwiona regulacja dzięki pochylanemu uchwytowi masztu
połączenie za pomocą złącza typu „F”
antena posiada dwa symetryzatory połączone na wbudowanej zwrotnicy
cena ok. 55 zł
AX Galaxy Combo V/H
AX Olympia BX1000+ LTE Combo
VHF/UHF (174~230 MHz, 470~790 MHz)
wbudowany filtr LTE
zysk energetyczny: VHF 14 dB, UHF 18 dB
współczynnik przód/tył: > 25 dB
długość całkowita: 96 cm
antena częściowo złożona – prosta instalacja
połączenie za pomocą złącza typu „F”
antena posiada dwa symetryzatory połączone na wbudowanej zwrotnicy
cena ok. 85 zł
AX Olympia BX1000+ LTE Combo
Emme Esse UNI-LINE 560HVD
VHF/UHF (174~230 MHz, 470~790 MHz)
zysk energetyczny: VHF 8,5 dB, UHF 11 dB
współczynnik przód/tył: 22/30 dB
szerokość wiązki głównej: 60°/50°
długość całkowita: 121,6 cm
maksymalna średnica masztu: 60 mm
ilość elementów: 30
połączenie za pomocą złącza typu „F”
antena wstępnie złożona – prosta instalacja
cena ok. 75 zł
Emme Esse UNI-LINE 560HVD
Fuba DAT913 Combo LTE
VHF/UHF (174~230 MHz, 470~790 MHz)
wbudowany filtr LTE
zysk energetyczny: VHF 7-9 dBi, UHF 12-15 dBi
współczynnik przód/tył: 15-35 dB
szerokość wiązki głównej: VHF 70°, UHF 32°/40°
długość całkowita: 195 cm
ilość elementów: 35
antena posiada dwa symetryzatory, zwrotnicy nie ma w zestawie, potrzeba dokupić
cena: informacje wkrótce
Fuba DAT913 Combo LTE
MLog 6-69 HV
VHF/UHF (174~230 MHz, 470~862 MHz)
zysk energetyczny: VHF 4 dB, UHF 8 dB (dobra przy silnym sygnale z nadajników)
miniaturowe wymiary, długość całkowita niecałe 40 cm
ilość elementów czynnych: 12 (przekrój 5 mm)
możliwość rozbudowy o dedykowane wzmacniacze:
LG1 (15 dB) lub LG2 (25 dB)
połączenie wymaga samodzielnego zarobienia przewodu, brak gotowego złącza F
połączenie wymaga samodzielnego zarobienia przewodu, brak gotowego złącza F
słabsze osiągi w VHF
cena ok. 35 zł (bez zasilacza)
Turbo 35 dB
PODSUMOWANIE
Patrząc na tabelę z porównaniami osiągów nie wolno nawet na moment zapominać, iż mimo że wszystkie prezentowane anteny mają podobne zastosowanie i służą do odbioru sygnałów jednocześnie z pasm VHF i UHF w dowolnej polaryzacji w zależności od sposobu złożenia/montażu, to poszczególne produkty różnią się choćby ilością elementów, rozmiarami i… ceną.
Mimo tego niezwykle efektownie w testach wypadła antena Televes Yagi Edge Mix, która sprawiała wrażenie niepozornej. Widać, że dbałość o szczegóły, pomiary i wykonanie – dają efekty.
W zbliżony sposób do produktu Televes wypadły też anteny Emme Esse i Fuba (przedpremiera udostępniona dzięki uprzejmości dystrybutora GPSgo), aczkolwiek są one wyraźnie dłuższe i z większą ilością elementów. Trzeba mieć to na uwadze przy montażu – aby zapewnić miejsce.
Nieśmiertelna wydaje się słynna antena siatkowa – kolejne wcielenia, abstrakcyjne wzmacniacze, ale mimo wszystko – działa. Jej obecność w teście może zaskakiwać, ale uznaliśmy, że jako że jest reklamowana jako remedium na wszystko – warto ją sprawdzić. I wyszło, że nie jest to jednak produkt idealny, ma dość nierównomierne osiągi, zapewne z uwagi na zastosowany model wbudowanego wzmacniacza. Konstrukcja z testu byłaby wskazana w lokalizacjach, gdzie sygnał MUX 8 w VHF jest silny, a pozostałe multipleksy z UHF – słabsze (potężny wzmacniacz może doprowadzić do przesterowania, co daje charakterystyczne objawy na odbiornikach lub TV – szybko „skaczące” wskazania jakości od zupełnego 0 do 100 proc.). Przy montażu anteny siatkowej trzeba uwzględnić istotny szczegół: jest ona dostarczana z małymi cybantami i maksymalna średnica masztu dla niej to tylko 36 mm. Nie można jej zamontować do klasycznego stojaka jak dla anten satelitarnych.
Zaskakuje maluszek MLog 6-69 HV. Jeśli Televesa nazwaliśmy niepozornym, to MLog jest ekstremalnie niepozorny, a jednak nawet bez wzmacniacza efekty były umiarkowanie zadowalające. Nie idealne, ale zgodne z oczekiwaniami i gdyby jednak zainstalować ją nieco wyżej, może powalczyć z ustawieniem – powinna spełniać pokładane w niej nadzieje, a cena jest wręcz nieprzyzwoita. Natomiast dodanie wzmacniacza LG1, o ile miało pozytywny efekt dla odbioru w paśmie UHF, to dla VHF wręcz odwrotnie, generując wzrost błędów raportowanych przez TV Samsung i spadek MER na mierniku Televes mimo wzrostu reszty pomiarów.
Przy okazji testy pokazały, że czasami o efektach decydują szczegóły, bo np. podobna do wspomnianego wcześniej Televesa antena AX Galaxy V/H, lecz posiadająca nieco więcej elementów – wypada słabiej. Ale to nie oznacza, że nie jest produktem do polecenia – dla niej także jest zastosowanie i taka konstrukcja jest idealna w sytuacji, gdy mamy dostęp do silnego sygnału z nadajników.
No i finalnie – patrząc na wyniki poszczególnych anten w odniesieniu do zestawu antenowego VHF i UHF ze zwrotnicą: widać, że producentom udaje się tworzyć coraz skuteczniejsze konstrukcje. Są już blisko, ale zestaw osobnych anten nadal osiąga jeden z lepszych rezultatów. Tworząc konstrukcje uniwersalne nie da się uniknąć pewnych kompromisów wynikających z praw fizyki.
Mimo tego zakup uniwersalnej anteny szerokopasmowej w określonych warunkach to nie będzie nierozsądny wydatek, a niekiedy – wręcz przeciwnie, bo ceny wszystkich prezentowanych produktów nie przekraczają 90 zł. Zestawu antenowego w takiej cenie złożyć się nie uda, a i na koniec zajmuje o wiele więcej na maszcie i jego instalacja jest bardziej skomplikowana.
Wybór rozwiązania zależy w dużej mierze od tego, jak wygląda pokrycie sygnałem z nadajników naziemnych w danej lokalizacji i czy wobec tego wystarcza mniejsza inwestycja, czy jednak trzeba wysilić się bardziej. Kluczem jest odpowiedni dobór rozwiązania do lokalizacji.
Oprogramowanie 2.1.2 testowo dla grupy dekoderów Evobox PVR. Od 8 czerwca do grupy 50 tys. dekoderów Evobox PVR Cyfrowego Polsatu przesyłane jest testowo nowe oprogramowanie w wersji 2.1.2 (aktualizacja z wydania 2.0.2). Jest to standardowa procedura i jeśli nie zostaną wykryte żadne problemy – wkrótce aktualizacja pojawi się dla wszystkich abonentów z dekoderami Evobox PVR. Na razie nową wersję otrzymują dekodery z numerami modułów 1845999370 – 1846147720.
Oprogramowanie 2.1.2 testowo dla grupy dekoderów Evobox PVR
Oprogramowanie 2.1.2 testowo dla grupy dekoderów Evobox PVR
Zmiany w menu użytkownika:
Dodanie tytułów plików multimedialnych w widokach miniatur
Zmiana nazwy stanu oszczędzania energii „Uśpienie” na „Szybki start”
Dodanie nowych pozycji satelitarnych do wyboru w konfiguracji DiSEqC
Zmiana nazw pozycji w Opcje dla Wideo i Muzyki
Dodanie nowych opcji w menu Nagrania i Zaplanowane
Dodanie możliwości anulowania nagrywania sezonu
Nowe funkcje:
Udostępnienie funkcjonalności serwera DLNA, udostępniającego pliki multimedialne wideo, zdjęcia i muzykę z podłączonego do dekodera nośnika USB
Nowa wersja oprogramowania w menu dekodera
Usprawnienia:
Optymalizacja wybudzania dysku twardego
Usprawnienie zarządzania folderami użytkownika
Rozszerzenie opisów pomocy w opisach funkcji w menu Ustawienia
Optymalizacja odtwarzania napisów w plikach multimedialnych
Wprowadzenie komunikatu w przypadku braku zainstalowanych kanałów
Test Tech na tp. Cyfrowego Polsatu. Na jednym z transponderów Cyfrowego Polsatu, na którym wg nieoficjalnych informacji 15 maja ma pojawić się Super Polsat HD, włączono nowy serwis testowy, który wyszukuje się jako Tech. Przekaz jest szyfrowany w systemie Nagra MA, w momencie publikacji informacji nie ma uprawnień dla abonentów.
Test Tech na tp. Cyfrowego Polsatu
Tym samym są już testy zarówno w miejscu Super Polsat HD jak i TV6 HD – ten włączono nieco wcześniej, wyszukuje się jako Tech1 (więcej informacji).
Na transponderze nr 120 satelity Eutelsat Hot Bird 13C (13°E), o częstotliwości 10,911 GHz, pol. V, SR: 27500, FEC: 3/4, DVB-S2/8PSK pojawił się przekaz testowy oznaczony jako TestSp. Jest to pojemność wynajmowana przez Cyfrowy Polsat. Niewykluczone, że w jego miejscu pojawi się zapowiadany nieoficjalnie na 10 maja br. Super Polsat HD, choć według wcześniejszych zapowiedzi miałby to być tp. 132 (11,158 GHz, pol. V, SR: 27500, FEC: 3/4; DVB-S2/8PSK).