Kontynuujemy zagadnienie instalacji jednokablowych. Po opisie założeń technicznych oraz przeglądzie dekoderów polskich platform cyfrowych zaglądamy do odbiorników satelitarnych z wolnego rynku. Zobacz pierwszą cześć artykułu „Unicable, SCR, dCSS od A do Z”. 

WSPARCIE INSTALACJI JEDNOKABLOWYCH W ODBIORNIKACH NIEDEDYKOWANYCH

Odbiorniki linuksowe E2: Vu+, Octagon, GigaBlue, itp.

W ramach oprogramowania opartego na E2 praktycznie wszystkie odbiorniki linuksowe zyskały identyczne i zarazem bardzo duże możliwości w zakresie obsługi instalacji jednokablowych.

Samo uruchomienie obsługi instalacji jednokablowej może różnić się pomiędzy poszczególnymi tzw. image, czyli wersjami oprogramowania, ale np. na OpenATV przy konfiguracji tunera satelitarnego najpierw należy przejść na zaawansowany tryb konfiguracji tunera. Następnie wskazujemy pozycję satelitarną, wybieramy numer konwertera i w polu LOF przechodzimy na „Unicable/JESS”.

Pojawi się szereg dodatkowych opcji.
Możemy wybrać albo ustawienia dla Unicable LNB albo dla Unicable Matrix (multiswitch) albo zupełnie ręcznie definiowane krok po kroku. Pierwsze dwie możliwości opierają się na predefiniowanych ustawieniach dla różnych urządzeń – wskazujemy producenta z listy i poniżej model.
Z zastrzeżeniem, że dla wszystkich wpisanych produktów są to ustawienia domyślne/fabryczne, czyli np. nie zgodzą się dla konwertera zaprogramowanego układem kanałów UB dCSS dla Cyfrowego Polsatu.
Nie jest to jednak problemem, bo po wskazaniu kanału UB nadal częstotliwość dla tegoż kanału da się wprowadzić ręcznie.
W efekcie cały ten tryb tylko upraszcza ustawianie, pomijając zaawansowane opcje.
Dla urządzeń można też wybrać tryb strojenia z dwóch: tradycyjny (szybki) lub niezawodny, opcjonalnie z dodatkowym przestrojeniem. Wyjaśnienie tych opcji przewinęło się m.in. na forum dyskusyjnym twórców oprogramowania OpenPLi. Jest to związane z problemami ze sterownikami niektórych odbiorników, głównie dotyczącymi kwestii czasowych (komendy DiSEqC używane do przesyłania poleceń muszą być wykonywane w odpowiednich sekwencjach z przerwami).

Tryb niezawodny jest pewniejszy, ale wolniejszy.
Jeśli nie zdecydujemy się skorzystać z gotowej listy producentów, to możemy przejąć pełnię władzy, ale ostrzegamy, że całkowicie manualna konfiguracja wymaga znacznej wiedzy i doświadczenia.
Najpierw należy wskazać wersję standardu (EN 50494 lub EN 50607), następnie kanał UB (z 8 w pierwszej wersji lub z 32 w drugiej), podać częstotliwość, LOF konwertera (dolne i górne) i próg przełączania pasma, czas wybudzania się konwertera lub przełącznika w ms (fabrycznie 2700 ms) i dodatkowo także tu można zdefiniować tryb przełączania i ewentualnie także dodatkowe komendy DiSEqC.
 

Odbiorniki linuksowe E2 mają na tyle zaawansowaną konfigurację, że są w stanie pracować na praktycznie każdej instalacji jednokablowej, nawet z nietypowymi i niepopularnymi na polskim rynku rozwiązaniami.
Aktualny poziom rozwoju oprogramowania jest w tym zakresie na tyle dopracowany, że można liczyć na pewną i stabilną pracę.

Odbiorniki E2 z tunerami FBC a Unicable

Osobno potraktowania wymagają nowe odbiorniki z tunerami FBC (Full Band Capture).
Aktualnie dostępne są na rynku dwa takie układy od jednego producenta: Broadcom, modele BCM45208 i BCM45308x.
Łączy je wspólna cecha – obydwa mają wbudowane po 8 demodulatorów i zawsze głowice zbudowane w oparciu o te układy mają dwa fizyczne wejścia sygnału LNB i są one traktowane jako dwa „główne” tunery.
Kolejne 6 jest oznaczanych jako wirtualne i co ważne – domyślnie odbiorniki linuksowe traktują je jako przypisywane automatycznie.
To ma sens przy zwykłych instalacjach, kiedy konwerter uniwersalny przekazuje przewodem w zakresie częstotliwości 950-2150 MHz całą jedną „ćwiartkę” pasma satelitarnego.
Ale przy instalacji jednokablowej nie ma to już racji bytu i jeśli chcemy wykorzystać pełnię możliwości głowicy FBC, to każdy z tunerów trzeba skonfigurować ręcznie niezależnie.

Jest tak, gdyż przy instalacji jednokablowej na jednym kanale UB z konwertera odbiornik dostaje (przeważnie) jeden transponder. Jednocześnie odbiornik nie wie, jakie są parametry innych kanałów UB, szczególnie jeśli konwerter lub multiswitch są zaprogramowane niestandardowo (np. układem dla Cyfrowego Polsatu).

Zatem np. w menu OpenATV należy przejść do kategorii Ustawienia, Wyszukiwanie kanałów i Konfiguracja tunera.
Tam należy dla każdego z tunerów przypisać inny kanał UB z odpowiednią – zgodną częstotliwością (tak jak jest zaprogramowany LNB).

Oczywiście najlepszym wyborem dla odbiornika linuksowego z FBC jest konwerter mający nie mniej niż 8 kanałów UB. Przy 4 tak naprawdę tunery 5-8 należałoby wyłączyć w konfiguracji, aby nie generowały problemów przy próbie automatycznego przypisania lub zmiany transpondera.

Warto zwrócić uwagę, że w konfiguracji tunerów (przynajmniej w oprogramowaniu OpenATV – w VTi dla Vu+ tego nie ma) można wskazać, do którego tunera jest podłączony konfigurowany.
Ma to duże znaczenie w tym miejscu, gdyż siłą rzeczy tunery C-H (czyli 3-8) nie mają fizycznego wejścia sygnału antenowego.
Dlatego muszą być wirtualnie zmostkowane do któregoś z wejść fizycznych.
Można to robić na różny sposób, nawet przypisując wszystko do tunera A.
I jak sprawdziła redakcja w trakcie testów, nie trzeba podłączać nawet drugiego przewodu do tunera B, bo i fizyczny tuner B może być na oprogramowaniu OpenATV zmostkowany do A.
Potwierdzono to w ramach testów na odbiorniku Vu+ Uno 4K SE, mostkując tuner B do A i zostawiając go bez podpięcia.
Po uruchomieniu nagrywania dwóch kanałów z różnych transponderów w różnych częściach pasma bez problemu tuner A i B realizowały swoje zadania.
W tej sytuacji można uniknąć rozdziału sygnału przed samym tunerem i co za tym idzie – straty wywołanej dodatkowym elementem pasywnym.
Jedyne, na co trzeba uważać, to aby każdy tuner miał osobny kanał i prawidłową dla niego częstotliwość, a tunery C-H obowiązkowo miały wskazane, do którego fizycznego wejścia sygnału są przypisane.
Taka konfiguracja daje pełnię możliwości przy założeniu, że konwerter lub multiswitch ma co najmniej 8 kanałów UB.

AB CryptoBox 750 HD

Ten sprzęt, jak się później okazało jako jedyny nielinuksowy E2, obsługuje zarówno Unicable I/SCR jak i Unicable II/dCSS, jest możliwość wyboru stosownej ilości kanałów (1-8 dla EN 50494 lub 1-32 dla EN 50607) oraz pełna edycja częstotliwości.
W efekcie warto zwrócić uwagę na ten model – ma dość dopracowane oprogramowanie w zakresie obsługi instalacji jednokablowych i okazał się pozytywnym zaskoczeniem.
 

Ferguson Ariva xxx oraz Opticum AX 410, AX 502 i AX 502 Combo

Jak się okazało – w tych odbiornikach sytuacja wygląda w 100% identycznie: instalacje jednokablowe są wspierane.
Jak wynikło z testów – wersja pierwsza i druga, ale w małym stopniu.
W menu instalacyjnym w polu „Typ LNB” do wyboru są dwie opcje: „Unicable (9750-10600)” i „Unicable (10200)”.
Dla każdego z tych ustawień jest dostępna edycja kanałów IF (1-12) i częstotliwości (przycisk czerwony) oraz przypisanie (klawisz zielony) – uwzględniając wybór pozycji satelitarnej A lub B, co sugeruje, że odbiornik może wspierać także multiswitche i instalacje jednokablowe multifeed.

Pewną zagadką było dla redakcji, skąd wzięło się 12 kanałów UB, gdyż standard EN 50494 nie przewiduje takiej ilości, a jednocześnie nic nie wskazywało na to, aby odbiorniki wspierały EN 50607.
Jednak po przeprowadzeniu redakcyjnego testu z konwerterem Inverto IDLU-32UL40-UNBOO-OPP i próbie uruchomienia kanału 11 okazało się, że ten zadziałał prawidłowo.
Więc choć przy EN 50607 można wybrać tylko kanały do 12, to taka obsługa jednak działa.