Jan Wróblewski (weterynarz) – /1884 – 1940/
Lekarz weterynarii Podpułkownik I wojna światowa
Data i miejsce urodzenia: 15 maja 1884 Nasutów
Data i miejsce śmierci: wiosna 1940 Charków
Lata służby: 1914–1940
Siły zbrojne: Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Jednostki: 5 Pułk Ułanów Zasławskich
5 Brygada Jazdy
Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Stanowiska: naczelny lekarz weterynarii
Główne wojny i bitwy: I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka (bitwa pod Komarowem)
II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Związani z Nasutowem
Życiorys:
Jan Józef Wróblewski urodził się 15 maja 1884 roku w Nasutowie, w rodzinie nadleśniczego Ordynacji Zamoyskich Adama Wróblewskiego i Marii z Leciewiczów. Uczył się w rządowym Gimnazjum Męskim w Lublinie. W 1908 roku złożył maturę w „Szkole Lubelskiej”. W 1911 roku ukończył studia w Instytucie Weterynaryjnym na Uniwersytet Dorpackim w Dorpaciez /Estonia/ tytułem lekarza weterynarii. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do Armii Imperium Rosyjskiego.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach w 5 Pułku Ułanów Zasławskich i 5 Brygadzie Jazdy, w tym walczył w bitwie pod Komarowem.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów weterynaryjnych, w grupie lekarzy weterynarii. W latach 1923-1924 był komendantem Kadry Okręgowego Szpitala Koni Nr 2 w Lublinie. W tym czasie zasiadł w komitecie budowy Domu Żołnierza w Lublinie. Pracował w Komisji Remontowej nr 15. Został kierownikiem służby weterynaryjnej w brygadach jazdy konnej w Warszawie i Kraków. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów weterynaryjnych. W 1928 roku pełnił obowiązki zastępcy naczelnego lekarza weterynarii w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu. Od 1931 pełnił funkcję naczelnego lekarza weterynarii w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. W 1938 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
W obliczu zagrożenia konfliktem zbrojnym został zmobilizowany latem 1939. Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Został osadzony w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
Upamiętnienie
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
W ramach akcji „Katyń… pamiętamy” / „Katyń… Ocalić od zapomnienia” przy Kłodzkiej Szkoła Przedsiębiorczości w Kłodzku został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Jana Wróblewskiego.
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości